Dzień dobry wszystkim :] obiecałam, że coś tu skrobnę. Nie wiem jakoś tak o czym pisać, więc zrobię krótki wywód na temat naszej Monik, naszego dobrego duszka (wybacz za głupkowate określenie, ale jakoś tak mi się nasunęło).
Przychodząc do Proscenium poznałam fantastycznych ludzi, każdy ma coś w sobie co urzeka, Monika ma zdolność zrozumienia i pocieszania, a przy tym jest zabójczo szczera ( nieraz „bolało”). Rozumiecie? Gdy już nic nie ma sensu, kończą się pomysły i piętrzą przeszkody, pojawia się Monika :) i wyciska z nas siódme poty.
W Proscenium już tak jest, że zawsze znajdzie się ktoś kto ci pomoże i to jest świetne. Wszyscy jesteście cudowni :*
Najlepszym przyjacielem jest ten,
kto nie pytając o powód smutku,
potrafi sprawić, że znów wraca radość
Przychodząc do Proscenium poznałam fantastycznych ludzi, każdy ma coś w sobie co urzeka, Monika ma zdolność zrozumienia i pocieszania, a przy tym jest zabójczo szczera ( nieraz „bolało”). Rozumiecie? Gdy już nic nie ma sensu, kończą się pomysły i piętrzą przeszkody, pojawia się Monika :) i wyciska z nas siódme poty.
W Proscenium już tak jest, że zawsze znajdzie się ktoś kto ci pomoże i to jest świetne. Wszyscy jesteście cudowni :*
Najlepszym przyjacielem jest ten,
kto nie pytając o powód smutku,
potrafi sprawić, że znów wraca radość
Jako fotograf mówię: Fajne zdjęcie.
OdpowiedzUsuńJako czytelnik: Gdybym takie charakterystyki na polskim pisał zasłużyłbym na moją naciąganą 5 na semestr ;D
Jako komentujący: Fajnie mieć takie grono, zazdroszczę wam. Moje pasje ciężko jest dzielić z kimkolwiek w jakikolwiek sposób. No ale cóż w końcu jedynak jestem, nie? ;P
"milosc ci wszytsko wybaczy"
OdpowiedzUsuńto zdjecie tez :D